Historia budowy świątyni

Budowa kościoła

Po dziesięciu latach, od daty wydania pozwolenia na budowę, nasza wspólnota doczekała się ukoronowania tego dzieła, które zjednoczyło tak wielu ludzi, a w dniu 01 czerwca 2008, zostało naznaczone łaską Bożego uświęcenia. Taka uroczystość zdarza się w życiu parafii tylko raz, dlatego jesteśmy wdzięczni Panu Bogu za to, że dostąpiliśmy zaszczytu udziału w tym wyjątkowym wydarzeniu.

Historia budowy naszej wspólnoty żywego kościoła i widzialnej świątyni rozpoczęła się dnia 23 kwietnia 1991 roku, kiedy to ks. Biskup Ordynariusz Józef Michalik dokonał erygowania parafii p.w. św. Alberta Chmielowskiego i poświęcenia kaplicy, która powstała na terenie starego hotelu robotniczego. Pierwszym proboszczem został ks. Stanisław Kielar. Rozpoczęła się normalna działalność parafialna i praca duszpasterska. Jednakże bardzo szybko okazało się, że warunki lokalowe, ścisk i tłok nie pozwalają na godne przeżywanie uroczystości religijnych. Dlatego od razu rozpoczęto starania o przyznanie lokalizacji pod budowę kościoła parafialnego przy ulicy Źródlanej. Należy w tym momencie wspomnieć o wielkich zasługach ks. dziekana prałata Konrada Herrmanna, który był współtwórcą naszej parafii, a później wspierał ją życzliwą radą, w sposób duchowy i materialny.
W sierpniu 1995 roku, decyzją ks. Biskupa Ordynariusza dr Adama Dyczkowskiego, nowym proboszczem naszej parafii zostaje ks. Czesław Kroczak. Po uzyskaniu placu pod budowę ks. proboszcz wraz z parafianami podejmuje trudne dzieło budowy nowej świątyni.

Zbiega się to w czasie z V pielgrzymką Jana Pawła II do Ojczyzny. Podczas liturgii w Gorzowie Wlkp. dnia 2 czerwca 1997 roku, Ojciec Święty poświęcił kamień węgielny pod budowę naszego kościoła i pamiątkową tablicę.

22 czerwca 1997 roku powstaje Społeczny Komitet Budowy Kościoła. Od tego momentu rozpoczyna się ciężka praca wielu ludzi, którzy oddali swoje siły fizyczne i poświęcili wolny czas, przekazali swoją wiedzę i umiejętności, oddali swoje cierpienie i modlitwę, a także wsparcie materialne, aby osiągnąć wytyczony cel. Podczas pierwszej Mszy św. na pustym jeszcze polu, w dniu 19 października 1997 roku, ks. prałat K. Herrmann dokonał poświęcenia placu pod budowę kościoła. 31 marca 1998 roku zostało wydane pozwolenie na budowę.

Kierownikiem budowy został pan Jerzy Kołek, a inspektorem nadzoru Grzegorz Wieliński. Pierwsze prace rozpoczęły się niwelacją terenu, usuwaniem gruzu, wycinaniem chaszczy, a następnie przystąpiono do wylewania fundamentów. Mury naszego kościoła powoli zaczęły piąć się w górę.

Pamiętną jest data 24 maja 1998 roku, kiedy to ks. Biskup A. Dyczkowski dokonał wmurowania poświęconego kamienia węgielnego. Zaraz po Mszy św. odbył się I festyn parafialny, który już na zawsze wpisał się w historię naszej wspólnoty. Cały czas trwały intensywne prace murarskie. Pod koniec 1998 roku stoją ściany zakrystii i kaplicy bocznej. W dniach 13-21 marca 1999 roku nasza parafia przeżywa misje święte. Na placu przed budującym się kościołem pojawia się krzyż misyjny. W kwietniu tego samego roku została zamontowana konstrukcja stalowa dachu i można było świętować tradycyjną wiechę. Do końca wakacji 1999 roku świątynia zostaje przykryta dachem, a pod koniec roku zostają zamontowane pierwsze okna. Dzięki temu można było odprawić pierwszą pasterkę w nowo budującym się kościele.

Po nowym roku rozpoczynają się prace instalacyjne wewnątrz kościoła. 17 czerwca 2000 roku to kolejna ważna data dla naszej świątyni, ks. Biskup Edward Dajczak dokonał poświęcenia nowego kościoła, a w trakcie Mszy św. po raz pierwszy zabrzmiały organy, które otrzymaliśmy w darze z parafii w Paderborn. Po zimowej przerwie w lutym 2001 roku rozpoczynają się prace ziemne wokół kościoła oraz wykończeniowe. Rok 2002 to czas dalszych prac wewnątrz kościoła. Wykonuje się tynki, szpachluje i maluje płyty rygipsowe sufitów oraz kończy montaż okien.

Rok 2003 to przede wszystkim prace posadzkowe. Układane są płytki w zakrystii, a następnie wykonuje się posadzkę betonową wraz z instalacją grzewczą, najpierw w prezbiterium, a następnie w całym kościele. W kwietniu 2004 roku rozpoczęto układanie płytek marmurowych w prezbiterium, łącznie ze schodami, a w sierpniu tego roku zaczęły się prace elewacyjne, wraz z docieplaniem ścian. 14 maja 2005 roku naszą parafię dotknęła wielka strata. W wigilię radosnego dla parafii dnia Pierwszej Komunii Świętej odszedł do Pana budowniczy naszej świątyni ks. kanonik proboszcz Cz. Kroczak. Jego pogrzeb był naszym wielkim świadectwem wiary, trzeba było jednak wrócić do pracy i kontynuować Jego dzieło.

Dnia 12 czerwca 2005 ks. Biskup A. Dyczkowski powołał nowego proboszcza naszej parafii ks. kanonika dr Jana Romaniuka. Prace wykończeniowe przy naszej świątyni ruszyły ponownie. Tuż przed śmiercią ks. proboszcza Cz. Kroczaka zamontowano w naszym kościele ołtarz, a w czerwcu wzbogacono go o figurę naszego patrona św. Alberta Chmielowskiego. Już w sierpniu 2005 roku rozpoczęto prace przy pokryciu dachu nad zakrystią blachą miedzianą. Wiosną 2006 roku udało się ukończyć prace elewacyjne i kontynuowano układanie płytek marmurowych w pozostałej części kościoła.
Wkrótce rozpoczęło się upiększanie naszej świątyni. Dzięki ofiarności wielu ludzi i firm, w oknach zamontowano piękne witraże, montaż pierwszego z nich odbył się w listopadzie 2006 roku w oknie krzyża ściany szczytowej. W grudniu 2007 roku zamontowano również dzwony elektroniczne, których dźwięki od tej pory wzywają nas do udziału we Mszy świętej. Wiosna 2008 roku to okres bardzo intensywnej pracy w naszym kościele. Wykonano prace malarskie, zamontowano ostatnie witraże w kaplicy Chrztu Świętego, wykończono schody prowadzące na chór, zamontowano na ścianie czołowej nad prezbiterium krzyż. Cały ten trud, wysiłek, modlitwa i ofiary zostały poniesione, aby w dniu dzisiejszym nasza świątynia wyglądała godnie i okazale. Jednakże największa radość dla budujących przychodzi wtedy, kiedy budowla zaczyna żyć we właściwy sobie sposób, kiedy osiąga cel, dla którego została wzniesiona. Świątynia to miejsce, w którym mieszka Bóg i do którego on sam zaprasza nas, byśmy chcieli się z Nim spotkać. To nam jest potrzebny ten Święty dom. To my go zbudowaliśmy i my do niego przychodzimy, dlatego dziękując Panu Bogu za to, że pozwolił nam wybudować tę świątynię, módlmy się, abyśmy ciągle na nowo budowali go w naszych sercach, w naszych rodzinach i w naszej parafii.

Dziękujemy naszemu proboszczowi ks. J. Romaniukowi za przewodnictwo duchowe i organizacyjne w realizacji naszego wspólnego dzieła. Serdeczne Bóg zapłać. Obejmujemy również naszymi myślami i modlitwą św. p. ks. Cz. Kroczaka.

Na zakończenie przedstawienia historii budowy naszej świątyni, obecnego ks. Biskupa prosiliśmy o modlitwę w intencji naszej wspólnoty parafialnej i naszej świątyni, o wypraszanie potrzebnych dla nas łask, umocnienie naszej wiary i sił do realizacji kolejnych czekających nas zadań.

 Autorem tekstu jest Grzegorz Wieliński